Forming New Vowel Categories in Second Language Speech: The Case of Polish Learners' Production of English /I/ and /e/

The paper concentrates on formation of L2 English vowel categories in the speech of Polish learners. More specifically, it compares distribution of two English categories - /I/ and /e/ relative to neighbouring Polish vowels. 43 participants recorded Polish and English vowels in a /bVt/ context. First two formants were measured at a vowel midpoint and plotted on a vowel plane. The results reveal that while a separate /I/ category is formed fairly effectively in Polish learners pronunciation of English, a category of /e/ is almost completely subsumed by a Polish vowel /ϵ

English phonetic vowel shortening and lengthening as perceptually active for the Poles

Artykuł porusza problem iloczasu samogłoski w języku angielskim w sygnalizowaniu opozycji dźwięczna - bezdźwięczna w wygłosowych spółgłoskach zwarto-wybuchowych. Angielskie spółgłoski właściwe w pozycji wygłosowej ulegają częściowemu, a nawet całkowitemu ubezdźwięcznieniu. W tej sytuacji ciężar utrzymania percepcyjnego kontrastu między parami minimalnymi - takimi jak cat, cab zostaje przeniesiony na iloczas samogłoski, która jest dłuższa przed spółgłoską dźwięczną i krótsza przed bezdźwięczną. W języku polskim samogłoska jest zwolniona z zadań dystynktywnych na poziomie temporalnym, jako że polskie spółgłoski właściwe są fonologicznie tylko bezdźwięczne w wygłosie. Badanie empiryczne zaprezentowane w artykule wskazuje, iż Polacy, którzy nie mieli kontaktu z językiem angielskim, potrafią w pewnym stopniu korzystać z iloczasu samogłoski w angielskim, by rozróżniać między ubezdźwięcznionymi i bezdźwięcznymi wygłosowymi spółgłoskami zwarto-wybuchowymi. Wyniki te mogą wskazywać, iż badani byli w stanie wykorzystać kontrast iloczasowy niewystępujący w ich języku ojczystym

Perception of English and Polish obstruents

Praca niniejsza koncentruje się na kontraście dźwięczna-bezdźwięczna w percepcji angielskich i polskich spółgłosek właściwych. Metodologia badań oparta została na manipulacji akustycznej parametrów temporalnych i spektralnych, które biorą udział w implementacji kontrastu dźwięczności w badanych językach. Porównane zastałych trzy grupy badanych – początkujący uczący się języka angielskiego, zaawansowani użytkownicy języka angielskiego, oraz rodowici mówcy języka angielskiego. Praca składa się z dwóch części teoretycznych, ilustrujących problematykę i kontrastujących strategie implementacji kontrastu dźwięczności w badanych językach, oraz części badawczej, prezentującej zastosowaną metodologię badań oraz analizę wyników. Część pierwsza porusza problem roli percepcji mowy w badaniach językoznawczych. Dotyka takich aspektów jak brak bezpośredniej relacji między sygnałem dźwiękowym a kategorią fonologiczną, wyjątkowa plastyczność i zdolność adaptacyjna ludzkiej percepcji mowy, oraz referuje propozycje dotyczące kompleksowego opisu działania ludzkiej percepcji mowy. W kolejnych podrozdziałach praca omawia percepcję w kontekście kontaktu językowego, a więc rozróżnianie kontrastów akustycznych występujących w języku obcym, ale nieobecnych w języku pierwszym. Zostają również zrecenzowane modele, które taki proces opisują, jak i hipotezy opisujące potencjalny sukces w opanowaniu efektywnej percepcji kontrastów percepcyjnych występujących w języku obcym. Część druga koncentruje się na różnicach temporalnych i akustycznych w implementacji dźwięczności w języku angielskim i polskim. Opisane zostają aspekty takie jak; Voice Onset Time, długość samogłoski, długość zwarcia, długość frykcji, ubezdźwięcznienie, długość wybuchu. Cześć trzecia, badawcza, prezentuje materiał poddany badaniu, metodologię manipulacji materiału, oraz charakterystykę grup. Hipotezy oparte na założeniach teoretycznych są następnie weryfikowane przy pomocy otrzymanych wyników. Część końcowa omawia problemy percepcyjne, jakie spotykają Polaków uczących się języka angielskiego oraz wyciąga wnioski pedagogiczne

We do not perceive just speech sounds, we perceive individual speakers' characteristics : indexical properties in speech processing

The traditional approach to speech perception has relied on the assumption that speech is structured in systematic ways and that the linguistic information encoded in the speech signal can be represented reliably and economically as a sequence of abstract, linear units. Speech has been thought to be “basically a sequence of discrete elements” (Licklider 1952: 590), for “in writing we perform the kind of symbolization (…) while in reading aloud we execute the inverse of this operation: that is, we go from a discrete symbolization to a continuous acoustic signal” (Halle 1956: 510). The word feel is traditionally represented as composed of three segments /f/ /i:/ /l/, sequenced in a linear fashion. It is differentiated from the word veal /vi:l/ by the feature of voicing, with /f/ being voiceless and /v/ being voiced. Segmental representations are thus designed to code only the linguistically significant differences in meaning between minimal pairs of words in the language (Twaddell 1952)

Non-native speech perception in noise : the voicing contrast in English

Speech is almost never delivered in ideal quiet conditions. On the contrary, the acoustic signal reaching a listener’s ears is degraded by background noise and reverberations. The current study investigates the perception of the voicing contrast of initial stops in English by Polish non-native listeners. Previous research showed that Polish learners do not match native speakers of English in production and perception of English voiced and voiceless stops, which results from different phonetic implementations of voicing in the two languages. In the current study, two groups of Polish listeners recognised voicing of English initial stops in one-syllable words both in quiet and in six-talker babble. The results revealed different patterns of recognition for the two conditions. The place of articulation interacted significantly with voicing both in quiet and in noise, however results obtained suggest that performance in noise did not simply reflect the performance in quiet

Detection of Non-native Speaker Status from Backwards and Vocoded Content-masked Speech

This paper addresses the issue of speech rhythm as a cue to non-native pronunciation. In natural recordings, it is impossible to disentangle rhythm from segmental, subphonemic or suprasegmental features that may influence nativeness ratings. However, two methods of speech manipulation, that is, backwards content-masked speech and vocoded speech, allow the identification of native and non-native speech in which segmental properties are masked and become inaccessible to the listeners. In the current study, we use these two methods to compare the perception of content-masked native English speech and Polish-accented speech. Both native English and Polish-accented recordings were manipulated using backwards masked speech and 4-band white-noise vocoded speech. Fourteen listeners classified the stimuli as produced by native or Polish speakers of English. Polish and English differ in their temporal organization, so, if rhythm is a significant contributor to the status of non-native accentedness, we expected an above-chance rate of recognition of native and non-native English speech. Moreover, backwards content-masked speech was predicted to yield better results than vocoded speech, because it retains some of the indexical properties of speakers. The results show that listeners are unable to detect non-native accent in Polish learners of English from backwards and vocoded speech samples

Temporal and spectral parameters in perception of the voicing contrast in English and Polish

Niniejsza praca koncentruje się na czasowych i spektralnych parametrach percepcji dźwięczności w języku angielskim i polskim. Metodologia badań oparta została na akustycznej manipulacji parametrami temporalnymi i spektralnymi, które biorą udział w implementacji kontrastu dźwięczności w badanych językach. Porównane zostały trzy grupy badanych: początkujący uczący się języka angielskiego, zaawansowani użytkownicy języka angielskiego oraz rodowici użytkownicy języka angielskiego. Praca składa się z dwóch części teoretycznych, ilustrujących problematykę i zestawiających z sobą różne strategie implementacji kontrastu dźwięczności w badanych językach, oraz części badawczej, prezentującej zastosowaną metodologię badań i analizę wyników. Część pierwsza porusza problem roli percepcji mowy w badaniach językoznawczych. Dotyka takich aspektów jak brak bezpośredniej relacji między sygnałem dźwiękowym a kategorią fonologiczną, wyjątkowa plastyczność i zdolność adaptacyjna ludzkiej percepcji mowy, a także referuje propozycje dotyczące kompleksowego opisu działania ludzkiej percepcji mowy. W kolejnych podrozdziałach praca omawia percepcję w kontekście kontaktu językowego, a więc rozróżnianie kontrastów dźwiękowych występujących w języku obcym, ale nieobecnych w języku pierwszym. Zostają również zrecenzowane modele, które taki proces opisują, jak i hipotezy dotyczące potencjalnego sukcesu w opanowaniu efektywnej percepcji kontrastów dźwiękowych występujących w języku obcym. Część druga pracy koncentruje się na różnicach temporalnych i akustycznych w implementacji dźwięczności w języku angielskim i polskim. Opisane zostały aspekty, takie jak: parametr VOT, długość samogłoski, długość zwarcia, długość frykcji, ubezdźwięcznienie, długość wybuchu. Cześć trzecia, badawcza, prezentuje materiał wykorzystany podczas badania percepcji, metodologię manipulacji tym materiałem oraz charakterystykę grup osób poddanych badaniom. Hipotezy oparte na założeniach teoretycznych są następnie weryfikowane na podstawie otrzymanych wyników. Część końcowa omawia problemy percepcyjne, jakie spotykają Polaków uczących się języka angielskiego, oraz zawiera wnioski dydaktyczne

Monitoring English Sandhi Linking – A Study of Polish Listeners’ L2 Perception

This paper presents a set of word monitoring experiments with Polish learners of English. Listeners heard short recordings of native English speech, and were instructed to respond when they recognized an English target word that had been presented on a computer screen. Owing to phonological considerations, we compared reaction times to two types of vowel-initial words, which had been produced either with glottalization, or had been joined via sandhi linking processes to the preceding word. Results showed that the effects of the glottalization as a boundary cue were less robust than expected. Implications of these findings for models of L2 speech are discussed. It is suggested that the prevalence of glottalization in L1 production makes listeners less sensitive to its effects as a boundary cue in L2

Appreciation of purposive ambiguity : the relevance of puns in city promotional slogans

The chapter reports on an empirical study involving 61 native speakers of Polish con-ducted to establish to what extent the presence or absence of a pun in a city promotional slogan affects the audience’s perception of the slogan’s appeal. The findings that emerged were used to test the predictions that follow from Sperber and Wilson’s (1986/1995) relevance-theoretic model of utterance comprehension, namely that utterances may be judged as more or less appealing depending on the extent to which they meet or fall short of the interpreters’ expectations of rel-evance. The results confirmed the observations that puns constitute an important factor affecting the appeal of a city slogan. They also demonstrated the explanatory powers of the relevance-theoretic tools in predicting pun-related phenomena

Self-reported vs. self-rated pronunciation in a non-native language

The study investigates how their own accent in English is self-perceived by Polish learners. More specifically, we compare how, and to what extent, self-reported pronunciation differs from self-rated pronunciation prior to and after the exposure to one’s recorded speech. Previous research on non-native accent rating has concentrated on scores obtained from native speakers or other proficient speakers of English. In the current study, we concentrate on how learners evaluate their own accent in English for parameters such as pronunciation, articulation, and fluency. We also introduce an independent variable of proficiency to see if it interacts with the perception of learners’ pronunciation. Both quantitative and qualitative analyses were conducted and the result showed that there are no major differences between how learners report their accent in English and how they rate it from the recording of their own speech. It indicates that the general self-image of one’s accent is fairly stable and exposure to the sample of one’s speech does not change the overall self-perceptio